Om maar direct met de deur in huis te vallen; ik ga van club en competitie wisselen. Na dit huidige seizoen verlaat ik Saint-Quintin en verruil ik de Franse competitie voor de Duitse. Daar heb ik een contract getekend bij TuS Bad Driburg. Een keus die van de ene kant lastig was, maar waar ik van de andere kant ook erg blij mee ben. Ik wilde graag competitie spelen in het weekend en heb daarom samen met mijn coaches Anton en Li Jiao besloten om naar TuS Bad Driburg te gaan.
Dat vraagt misschien om wat uitleg en die geef ik dan ook graag. De Franse competitie is hartstikke goed en de club bood me ook de mogelijkheid om te spelen. Eén ding dat bij mij heel erg speelde is dat we daar altijd op dinsdag spelen. Dan reis je er op maandag naartoe en op woensdag weer terug, waardoor je pas op donderdag weer trainen. In het weekend wordt er vaak niet getraind, waardoor het heel moeilijk is om aan je trainingsuren te komen. Daarnaast beginnen toernooi vaak op dinsdag en duren die tot in het weekend en ook trainingsstages starten vaak aan het begin van een week.
Graag wilde ik dat dus anders en TuS Bad Driburg kwam met een mooie aanbieding. Zij wilden mij graag hebben en hun competitie wordt in het weekend gespeeld. De club speelt thuis zelf op zondag en tegenstanders spelen op zaterdag. Dat wil zeggen dat het voor mij veel gemakkelijker te combineren is. De competitie is weliswaar iets minder qua niveau, maar doordat ik ook internationaal al veel wedstrijden heb, is dat niet zo heel erg. Met het oog op mijn internationale programma, dat in het teken staat van deelname aan de Olympische Spelen van 2020 in Tokio, denken ik en mijn coaches dan ook dat dit nu de beste keus is. Ik ben er blij mee!
Waar ik daarnaast ook blij mee ben, is dat ik weer lekker aan het spelen ben. Na de German Open speelde ik afgelopen dinsdag met Nederland weer een interland. Kroatië was onze tegenstander en die spelen het best wel slim, want ze hadden tot twee keer toe een verdedigster tegenover mij gezet. Eigenlijk kan ik tegen alle spelsystemen wel spelen, maar juist tegen verdedigende speelsters heb ik het lastig. In trainingen lukt dat wel, maar ik moet er in de wedstrijden nog echt vertrouwen in krijgen.
De eerste wedstrijd was ik bang en die verloor ik dan ook. Als je niet durft te spelen, wordt het sowieso lastig. Maar het werd 2-2 en dus moest ik nog een tweede wedstrijd spelen. Die ging ik in met een houding, dat als ik zou verliezen, ik in ieder geval wel gespeeld had. Maar ik won hem met 3-1, waardoor we met het team met 3-2 wonnen. Dat was dan ook een mooie overwinning!
En nu staat vandaag de volgende competitiewedstrijd in Frankrijk alweer gepland. Tijd om weer lekker te spelen!
Britt